… en men zal hem de naam Immanuel geven, wat in onze taal betekent: ‘God met ons’
God met ons, dat willen we kort overdenken vanuit 2 invalshoeken, de eerste is God met ons, waarbij het accent valt op Hem die Mens is geworden en de tweede invalshoek is God met ons, waarbij het accent meer valt op het feit dat Hij bij of met ons is.
God met ons, het zijn bekende woorden. Het is de betekenis van de naam Immanuel. Vertrouwde woorden met een ongekende diepgang, waarvan het mij bij lange na niet gaat lukken om dat volledig te doorgronden. Een zeer bescheiden poging.
Het is nogal wat dat God met ons is. In andere Bijbelse termen: “het Woord is vlees geworden”, ook een bekende uitspraak. Hoe is het mogelijk dat God 100% Mens werd en ook volledig God bleef, eveneens voor 100%? Volgens de wiskunderegels is dat onmogelijk, 100% Mens én 100% God, het is het een of het ander. Maar Gods gedachten en mogelijkheden zijn veel groter dan de onze. Hij is bij machte te handelen boven ons beseffen. Hij werd Mens, zodat een onschuldig mens kon lijden en sterven in plaats van alle andere schuldige mensen.
Laten we bedenken dat Hij, van Wie geschreven staat: “Wie mat de wateren met zijn holle hand, bepaalde de omvang der hemelen met een span, vatte met een maat het stof der aarde, woog de bergen met een waag en de heuvelen met een weegschaal” (Jes. 40:12) Mens is geworden, zoals u en ik! De Almachtige en Allerhoogste was bereid naar de aarde, Zijn schepping, af te dalen en te gaan wonen en leven te midden van mensen die zich als gevolg van de zonde van Hem hadden afgewend. Hij voor wie: “… volken zijn geacht als een druppel aan een emmer en als een stofje aan een weegschaal; zie, eilanden zijn als fijn stof, dat uitgestrooid wordt”, Jes. 40:15. Het onmogelijke en onvoorstelbare gebeurde, Hij werd als Baby geboren op aarde!
In het nieuwe testament wordt Zijn Menswording op een andere wijze beschreven. 2 Cor. 8:9 spreekt van Hem die rijk was (onvoorstelbaar rijk), maar toch bereid was om arm te worden (onvoorstelbaar arm). Waarom? Het staat er direct achter: ”opdat gij door Zijn armoede rijk zoudt worden”! Noch van Zijn rijkdom, noch van zijn armoede kunnen we ons bij benadering ook maar iets voorstellen. Een groter contrast dan tussen deze rijkdom en deze armoede is volgens mij niet denkbaar. Liefde was Zijn drijfveer om de heerlijkheid te verlaten en de aller diepste duisternis in te gaan, liefde voor ons!
Hij in Wie al de schatten van rijkdom en kennis zijn verborgen werd geboren als Mens, in een stal in Bethlehem. Niet eens in Jeruzalem, de stad van de koningen. Hij was bereid de allerhoogste plaats te verlaten en door de diepste diepten te gaan om u/jou en mij te verlossen van het oordeel en rijk te maken. God werd Mens, dat is de boodschap van het kerstfeest.
De Koning der koningen en de Heer der heren, heeft het Gode gelijk zijn niet als een roof geacht, maar heeft Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden tot de dood, ja de dood van het kruis. Jesaja beschrijft het als volgt: “Zoals velen zich over u ontzet hebben zozeer misvormd, niet meer menselijk was zijn verschijning, en niet meer als die der mensenkinderen zijn gestalte”. Dit was de weg die Hij als Mens van vlees en bloed (zonder te zondigen) is gegaan. God met ons, we mogen Hem danken en aanbidden voor Wie Hij is en voor wat Hij gedaan heeft voor ons.
Maar ook “God met ons”. Hij werd, zoals gezegd, geboren in Bethlehem. Hij was met ons, dat wil
zeggen te midden van de mensen, alle mensen. Gelovig en ongelovig. Hij groeide op te midden van anderen, Hij werkte als timmerman, Hij trok in de drie jaren van Zijn bediening door Israel, dit alles te midden van mensen. Een groot deel van deze mensen heeft Hem echter niet aangenomen, maar verworpen en zodoende is Hij uiteindelijk gekruisigd op de heuvel Golgotha buiten de poorten van Jeruzalem. Er zijn nog steeds heel veel mensen die Hem niet (willen) aannemen en het lijken er steeds meer te worden.
Hij is ook God met ons, in de zin van bij Zijn volk, de gelovigen. Bij de mensen die hun zonden aan Hem hebben beleden en die op grond van Zijn kruisdood vergeving van al hun zonden hebben gekregen.
Zijn belofte is hen altijd nabij te zijn. In goede en in slechte tijden, wil Hij met ons zijn. Dit te mogen geloven geeft diepe rust in ons hart, want Hij is nabij. Met mijn God spring ik over een muur zei David en dit mogen wij ook zeggen. Elke muur of hindernis mogen we met Hem nemen, want Hij is met ons.
Ik vind Mattheus 17 altijd zo’n prachtig gedeelte, de 3 discipelen hadden een geweldige ervaring meegemaakt (de verheerlijking op de berg). Wij kunnen soms ook momenten hebben dat de nabijheid van God ons overweldigt, maar dat is vaak tijdelijk, zo was het ook bij de discipelen. Ze bleven niet op de berg, maar daalden af en dan staat er: “en terwijl zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun…..”. Ze waren niet meer op de berg en hadden niet meer die geweldige ervaring, maar in het dal was de Here Jezus óók bij hen en sprak Hij met hen! Hij is met ons, altijd.
Het Kersfeest is het feest van Zijn geboorte en de reden van Zijn geboorte is Golgotha. Hij kwam bij ons heel gewoon, de Zoon van God als Mensenzoon. Zie je de wonden zo diep. De hand die aard’ en hemel schiep, vergaf de hand die Hem sloeg. De Man die onze zonden droeg. Dankzij Zijn offer en dankzij het feit dat Hij volkomen verlaten van God wilde zijn, hoeven wij nooit van God verlaten te zijn, want God is met ons.